15-04-2011: De leegte in.

Gisteren hebben we de eilanden van de Tristangroep achter ons gelaten en varen we de leegte van de oceaan in. De zeevogels die er op de eilanden broeden en waar we de afgelopen dagen zo vertrouwd meezijn ger aakt zien we nu langzaam achter de horizon verdwijnen. Voor het ontbijt komen we nog tot een soort of acht. Meest geregeld zijn nog steeds de Soft-plumaged Petrels die we al de hele reis veel zien. Later in de ochtend wordt het schrapen. Achter de boot blijven vier Spectacled Petrels afkomstig van Nightingale ons nog de hele dag stug volgen. Afgezien van deze trouwe vrienden zien we een groot deel van de dag niet meer dan 10 vogels per uur. Elke vogel krijgt wel de aandacht die hij verdient, we bekijken alles goed: enkele onvolwassen Yellow-nosed Albatrosses, één Sooty Albatros, enkele Atlantic Petrel en White-bellied Storm Petrels.

Ondanks dat we nog vlakbij de enorme broedkolonies van Grote Pijlen zijn, zien we er nog maar af en toe één. Een blik op de zeekaarten verklaart snel waarom hier zo weinig vogels zijn. We zitten in een soort grote stilstaande bak water tussen de twee grote zeestromingen in dit deel van de oceaan: de koude oostelijke stroming langs Antartica, waar Tristan nog net in ligt en de noordwestelijke stroming langs de Afrikaanse kust, waar we pas bij Sint Helena aan gaan raken. Daar tussen in is een soort grote langzame draaikolk zonder aanvoer van koud voedselrijk water maar wel van opvallend veel plastic afval. Bovendien hebben we de mid-Atlantische rug verlaten en is het hier 4 kilometer diep, dus ook geen opwelling van voedselrijk water. We zitten niet op een scheepsvaart- route dus misschien is dit wel het effect dat uit de Grote Oceaan bekend is, waar zich op sommige plekken enorme hoeveelheden plastic verzamelen. Het drijvende plastic levert wel een nieuwe soort op. We zien op behoorlijke afstand een stern zitten op een stuk piepschuim. Garry weet foto's te maken zodat we deze, door digitaal in te zoomen op de foto, als Noordse Stern kunnen determineren. Een dankbare techniek waardoor we al een aantal soorten bij hebben kunnen schrijven die we anders gemist hebben. Bijzonder om ter hoogte van Kaapstad een Nederlandse broedvogel te zien.

Ook van de tweede nieuwe soort van de dag weet Garry foto's te maken. We zien een pijlstormvogel van het water opvliegen de we snel herkennen als Kuhl's. De ondervleugel staat goed op de foto, zodat deze ook daadwerkelijk met zekerheid als Kuhl's de boeken in kan. Waren de buitendekken de afgelopen weken het domein van de vogelaars, in deze tropische wateren wagen ook steeds meer van onze medepassagiers zich buiten. We eindigen de dag met een cocktail op het bovendek. Leegte op de oceaan en een relaxte sfeer aan dek. Een voorproefje voor komende dagen...

Peter Spierenburg