Dat pelagische bosje! Hahahaha, meesterlijke zet!!!
En the last man standing "Wouter Teunissen" verdient een standbeeld!
Op gezette tijden wil de website aandacht besteden aan actuele ornithologische fenomenen. De Nederlandse vogelaars worden (gelukkig maar) nog regelmatig verrast. Door een influx van een bepaalde soort of bepaalde soorten, door een uiterst zeldzame soort waarvan de meeste vogelaars nog niet eens de juiste Nederlandse naam weten, door onverwachte determinatieproblemen en dergelijke. De kracht van dit medium is dat er direct en interactief ingegaan kan worden op deze spannende gebeurtenissen in het veld. Wat is er precies aan de hand? Wat is hier al van bekend? Is er al eerder over geschreven in Dutch Birding? Hoe denkt men in het veld hierover?
3 juni 2016 · Sander Lagerveld & Albert van den Ende · 3829 × bekeken
Beste mensen,
Tijdens onze voorjaarsvergadering hebben we besloten om geen tochten meer te organiseren. Hoewel wij het nog steeds geweldig vinden om op zee te vogelen maken veranderde gezinsomstandigheden en werk het voor ons te bewerkelijk om dit met voldoende inzet te blijven doen. Wellicht krijgen we later weer de geest, maar voor dit moment houden we het voor gezien.
We blikken met veel plezier terug op de afgelopen jaren. Na een hilarisch gesprek met onze voorganger Wim van der Schot, waarbij onder andere bleek dat een vat met chum was ontploft in zijn Amsterdamse binnentuin, besloten we dat het tijd werd om de pelagische traditie nieuw leven in te blazen. Toen we in 2006 onze eerste tocht naar het Friese Front aankondigden, bleek de interesse groot. Binnen enkele dagen was de tocht volgeboekt. Een jerrycan visolie, een grote vuilniszak vol popcorn en ruim 11 uur op zee leverden niet de gehoopte knalsoort. Maar ons enthousiasme werd er niet minder om. Na de eerste tocht volgden er nog 28, waarvan 5 meerdaagse naar Botney Cut en Klaverbank.
We hebben in die tijd volop kunnen experimenteren. Een scala aan chum recepten is uitgetest. Bij ons waren er geen ontploffingen, maar in de kelderboxen van een Alkmaarse flat is voor de gevoelige neus nog altijd de typische lucht van fermenterende garnalen waarneembaar. Pelagische bosjes hebben het licht gezien, zowel op het schip als drijvend achter het schip en verankerd op zee. Met name voor zeebonk Nico van de Hendrik Karssen was het altijd weer een spannend moment als we de auto op de kade reden. Met lede ogen moest hij aanzien wat er nu weer voor nieuwe, onmogelijke spullen aan boord gedragen werden. Maar ook bij hem won de nieuwsgierigheid het altijd van het ongeloof en werd enthousiast geholpen met montages en eventuele tewaterlatingen. En we hebben vogels kunnen vangen en ringen op zee. Of dat interessante informatie gaat opleveren zullen we nog af moeten wachten. Maar het was in elk geval voor de deelnemers interessant om een aantal soorten van zeer dichtbij te kunnen zien.
Vooral de stap van de dagtochten, relatief dicht onder de kust, naar de meerdaagse tochten naar de verre Botney Cut en Klaverbank, was een belangrijke ontwikkeling voor ons. Dit soort gebieden was immers voor vogelaars voordien zo goed als onbereikbaar. We weten nu dat een Grote Pijl ook daar niet zomaar even achter de boot te chummen is, maar dat Grauwe Pijlen relatief algemeen zijn. En walvisachtigen, anders dan Bruinvissen bleken ook daar zeer dun gezaaid. De Botney cut experiences waren legendarische tochten. Op de een of andere manier kregen we het altijd weer voor elkaar om met goed weer te vertrekken en in een vliegende storm terug te keren. Met name de eerste tocht hakte er aardig in. Rondvliegend meubilair en een bestek-la in de kantine. Plakkaten met half verteerde zuurkool op de wanden en op de grond. Deelnemers met bloeduitstortingen van 40 cm doordat ze uit hun kooi waren geslingerd, of een beetje wazig omdat ze niet één primatourtje hadden genomen, maar het hele pakje. Gelukkig stelde schipper Willem van de Dageraad ons altijd gerust met de mededeling dat er niets aan de hand was zolang hij geen zwemvest aan had.
Maar ook de dagtochten hebben ons het nodige gebracht. We weten nu dat een Vale Pijl een reële mogelijkheid is om te zien vanaf een boot in de kustzone. Het regelmatig voorkomen van Pontische meeuwen op de Noordzee bleek nog helemaal niet bekend te zijn. Andere hoogtepunten voor ons waren een langstrekkende kwartel (lijkt best op een Pacifische alkachtige..), over zee migrerende vleermuizen en in sommige gevallen grote aantallen zangvogels boven zee.
We zijn er trots op dat we de Nederlandse taal hebben verrijkt met inmiddels in de vogelwereld breed geaccepteerde begrippen als het pelagische bosje en de chum-o-mator /chum-o-matrice.
Inmiddels is pelagisch vogelen niet meer weg te denken in de Nederland. Deltasafari organiseert met veel enthousiasme mooie tochten vanaf Neeltje Jans en we hopen dat er spoedig anderen opstaan die hetzelfde gaan doen in het noorden.
Hartelijk dank voor je gezelschap op zee! Het was een mooie tijd!
Met vriendelijke groet,
Namens Het Pterodroma Team, Sander Lagerveld & Albert van den EndeThe last man standing (Foto door Martijn de Jonge tijdens Botney Cut Experience II)Pelagisch Bosje achter de Ana Buren, 7 oktober 2007
Gebruikers van het forum gaan akkoord met de forumregels.